*
Ahtiata de ape, iti sorb aromele
si ma preling pe amintire
de mal,
cu trup ud te hranesc
minune.
Ne stie soarele si luna
de cind ne umpleam de stropi
ce inca curg
tainic
si cu dor.
Si vintul rastoarna salcile cu amintiri.
si suiera nume, incet, incet …
„Unde esti?”
Minune,
ahtiata-ti sorb suvoaiele cu
al tau gust de ape dulci,
o data si inca-odata!
Si vint sunt
Si soarele si luna.
*